شهزاده ی قصه ی من

یه شب تو خواب وقت سحر شهزاده ای زرین کمر 

نشسته بر اسب سپید، میومد از کوه و کمر

 میرفت و اتش  به دلم،میزد نگاهش 

 میرفت و اتش به دلم،میزد نگاهش 

کاشکی دلم رسوا بشه،

 دریا بشهاین دو چشم پر ابم،

 روزی که بختم باز بشه              

بی یار بشه، اون که اومد به خوابم                                                         

شهزاده ی رویای من، شاید تویی 

اونکس که شب در خواب من آید تویی ، تو 

از خواب شیرین ناگه پریدم او را ندیدم

دیگر کنارم، به خدا

 جانم رسیده از غصه بر لب هر روز و هر شب

 در انتظارم، به خدا 

کاشکی دلم رسوا بشه، دریا بشه 

این دو چشم پر ابم، روزی که بختم باز بشه 

بی یار بشه، اون که اومد به خوابم

 میرفت و اتش به دلم، میزد نگاهش 

میرفت و اتش به دلم، میزد نگاهش