گل رز
شکسپیر میگوید
به جای تاج گلی که پس از مرگم برای تابوتم می اوری
شاخه ای از ان را همین امروز به من هدیه کن
دکلمه داریوش
:: دکلمه ازداریوش ::
قصه بی سر و ســـامانی من گوش کنـــــید
گفتگوی منو حیرانی من گوش کنــــید
شرح این قصه جانسوز نهفتن تا کــــــــی سوختم سوختم این راز نگفتن تا کــی
روزگاری من و دل ساکن کویی بودیــــــــم ساکن کوی بت عربده جویـی بودیـــــم
دین و دل باخته دیوانه رویی بودیـــــــــــم بسته سلسله سلسله مویی بودیـــــــــم
کس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبود یک گرفتار از این جمله که هستند نبود
نرگس غمه زنش این همه بیمار نداشـــــت سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشــــت
این همه مشتری و گرمی بازار نداشــــــــت یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشـــــت
اول آن کس که خریدار شدش من بـــــــــودم باعث گرمی بازار شدش من بــــــــودم
گرچه از خاطر وحشی هوس روی تو رفــت با دلش آرزوی قامت دلجوی تو رفــــت
شد دل آزرده و آزرده دل از کوی تو رفـــــت با دل پر گله از نا خوشی روی تو رفــت
حــــــاش آلله کــــه وفای تو فراموش کــــند
ســــخن مصــلحت آمـــیز کسان گوش کـــند
داریوش بزرگ مرد موسیقی ایران
همسفرعشق شدی مرد سفر باش
مرد سفر باش..
گفتم تو چرا دورتر از خواب و سرابی، خواب و سرابی
گفتی که منم با تو ولیکن تو نقابی، اما تو نقابی
فریاد کشیدم تو کجایی، تو کجایی
گفتی که طلب کن تو مرا تا که بیابی
چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش
مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر خطر باش
هر منزل این راه بیابان هلاک است
هر چشمه سرابی‌ست که بر سینه‌ی خاک است
در سایه‌ی هر سنگ اگر گل به زمین است
نقش تله ماری‌ست که در خواب کمین است
در هر قدمت خار، هر شاخه سر دار
در هر نفس آزار، هر ثانیه صد بار
چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش
مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر خطر باش
گفتم که عطش می‌کشدم در تب صحرا
گفتی که مجوی آب و عطش باش سراپا
گفتم که نشانم بده گر چشمه‌ای آنجاست
گفتی چو شدی تشنه‌ترین، قلب تو دریاست
گفتم که در این راه، کو نقطه‌ی آغاز
گفتی که تویی تو، خود پاسخ این راز
چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش
مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر خطر باش
فکر خطر باش
داریوش
دلم تنگ است دلم میسوزد از باغی که میسوزد
نه دیداری نه بیداری نه دستی از سر یاری
مرا اشفته میدارد چنین اشفته بازاری
دنیای من
خدایا...
التماست میکنم همه دنیایت ارزانی دیگران
ولی انکه دنیای من است مال دیگران نباشد!
همین...
همین..
کوچک باش و عاشق که عشق 
حقیقت
همیشه یک ذره حقیقت پشت هر"فقط یه شوخی بود"هست.
قدری احساسات پشت "به من چه اصلا"هست.
مقداری خرد پشت "چه میدونم"هست و
اندکی درد پشت"اشکالی نداره"هست.
هزارویک شب
زنی از خانه بیرون امد و سه ریش سفید را جلوی در دید.
به انها گفت :من شما را نمیشناسم ولی فکر میکنم گرسنه باشید
،بفرمایید داخل تا چیزی برای خوردن به شما بدهم.
انها پرسیدند:ایا شوهرتان خانه است؟
زن گفت نه :«او به دنبال کاری به بیرون از خانه رفته است .»
عصر وقتی شوهر به خانه برگشت زن ماجرا را برای او تعریف کرد،
شوهرش به او گفت:برو بگو شوهرم به خانه امده ،بفرمایید داخل
زن به بیرون رفت و انها را به خانه دعوت کرد انها گفتن
:ما با هم داخل خانه نمیشویم ،
زن با تعجب پرسید:چرا؟
یکی از پیرمردها به دیگری اشاره کرد و گفت:«نام او ثروت است »
و به پیرمرد دیگر اشاره کرد و گفت :«نام او موفقیت است و نام من عشق است»
حالا انتخاب کنید که کدامیک از ما وارد خانه شویم؟
زن پیش شوهرش برگشت و ماجرا را تعریف کرد شوهر گفت:
چه خوب ثروت را دعوت کنیم تا خانه مان پر از ثروت شود
ولی همسرش مخالفت کرد و گفت: چرا موفقیت را دعوت نکنیم؟
عروس خانه که سخنان انها را می شنید گفت بگذارید عشق را دعوت کنیم
تا خانه پر از عشق و محبت شود
مرد و زن هر دو موافقت کردند. زن بیرون رفت و گفت :
کدامیک از شما عشق است؟او مهمان ماست .
عشق بلند شد و ثروت و موفقیت هم بلند شدندو دنبال او راه افتادند
زن با تعجب پرسید :
شما دیگر چرا می ایید؟
پیرمردها با هم گفتند اگر شما ثروت یا موفقیت را دعوت میکردید بقیه نمی امدند
ولی هر جا که عشق است ثروت و موفقیت هم هست.
داستان سی و یکم از هزارو یک شب
